Βάδιση στις μύτες των ποδιών (Tip-toeing gait)

Η βάδιση στις μύτες των ποδιών είναι ένα πρότυπο βάδισης κατά το οποίο το παιδί περπατά χωρίς να φέρνει την πτέρνα σε επαφή με το έδαφος.

Αίτια

Το συγκεκριμένο πρότυπο βάδισης είναι φυσιολογικό σε παιδιά που ξεκινούν να βαδίζουν και συνήθως εξαφανίζεται μέχρι την ηλικία των 2–3 ετών ή μειώνεται σημαντικά. Στις περισσότερες περιπτώσεις η αιτιολογία είναι άγνωστη.

Όταν η βάδιση στις μύτες παραμένει μετά τα 3 έτη, απαιτείται έλεγχος για πιθανά αίτια όπως:

• εγκεφαλική παράλυση

• αυτισμός

• νευρομυϊκές παθήσεις

Μη νευρολογικά αίτια μπορεί να είναι:

• ρίκνωση μυών γαστροκνημίας ή ισχίου

• συγγενής βραχύς αχίλλειος τένοντας

• ανισοσκελία

Συμπτώματα

Τα συμπτώματα εξαρτώνται από τη χρονιότητα και από τυχόν υποκείμενη πάθηση. Μπορεί να μην υπάρχουν καθόλου συμπτώματα ή να εμφανιστούν:

• υπερκερατώσεις στα σημεία πίεσης

• μειωμένη ισορροπία

• συχνές πτώσεις

• σύσπαση κεντρικών ή περιφερικών μυών

Διάγνωση

Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση. Απεικονιστικές εξετάσεις συνήθως δεν είναι απαραίτητες.

Αντιμετώπιση

Η αντιμετώπιση είναι συνήθως συντηρητική, με σημαντικό παράγοντα την έγκαιρη διάγνωση.

• Κάτω των 4 ετών με φυσιολογικό αχίλλειο τένοντα: παρακολούθηση ανά 6 μήνες και φυσιοθεραπευτικές ασκήσεις.

• Άνω των 4 ετών με φυσιολογικό ή οριακό αχίλλειο: χρήση ρυθμιζόμενων κνημοποδικών ναρθήκων ή τοπικές υπερηχογραφικά καθοδηγούμενες εγχύσεις Botox.

• Άνω των 5 ετών με βραχύ και ρικνωμένο αχίλλειο τένοντα: προτείνεται χειρουργική επιμήκυνση αχίλλειου τένοντα.