Με τον όρο αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου αναφερόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα παθήσεων του ισχίου κατά τις οποίες δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά η κεφαλή του μηριαίου και η κοτύλη.
Με τον όρο αναπτυξιακή δυσπλασία του ισχίου αναφερόμαστε σε ένα ευρύ φάσμα παθήσεων του ισχίου κατά τις οποίες δεν αναπτύσσεται φυσιολογικά η κεφαλή του μηριαίου και η κοτύλη. Μπορεί να υπάρχει μια ήπια δυσπλασία έως ανεπαρκής κάλυψη της κεφαλής του μηριαίου από την κοτύλη ή ακόμη και συγγενές εξάρθρημα.
Η νόσος θεωρείται πολυπαραγοντική. Προδιαθεσικοί παράγοντες είναι η ισχιακή προβολή κατά τους τελευταίους 3 μήνες της κύησης, το οικογενειακό ιστορικό, η μειωμένη ποσότητα αμνιακού υγρού, η αύξηση της ενδομήτριας πίεσης (δίδυμη κύηση, μεγάλο βάρος) και το φάσκιωμα.
Η συχνότητα της νόσου κυμαίνεται από 1/1000 έως 2/100 και είναι 5 – 10 φορές συχνότερη στα κορίτσια.
Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση του μωρού, με ειδικές δοκιμασίες για την αξιολόγηση της σταθερότητας των ισχίων. Κατά τις πρώτες 4 – 6 εβδομάδες από τη γέννηση είναι χρήσιμος ο υπερηχογραφικός έλεγχος των νεογνικών ισχίων (μέθοδος Graf). Σε μεγαλύτερα παιδιά, σημεία που υποδηλώνουν πιθανή δυσπλασία είναι η ανισοσκελία, ο περιορισμός των κινήσεων του ισχίου και η ανισοπτύχωση στους γλουτούς και στους μηρούς.
Το είδος και η διάρκεια της θεραπείας εξαρτώνται από την ηλικία διάγνωσης και το βαθμό σοβαρότητας της νόσου. Όλα τα μωρά που διαγιγνώσκονται με πρόβλημα στα ισχία πρέπει να παρακολουθούνται στενά και σε αρκετά απαιτείται θεραπεία, εφόσον η αστάθεια δεν αυτοβελτιώνεται. Χωρίς θεραπεία, η ανάπτυξη του ισχίου μπορεί να μην είναι φυσιολογική, γεγονός που αυξάνει τον κίνδυνο ανάπτυξης οστεοαρθρίτιδας στο μέλλον.
Εάν η διάγνωση γίνει άμεσα με τη γέννηση, η προτεινόμενη θεραπεία είναι κηδεμόνας απαγωγής (τύπου Pavlik) ή οσφυομηρικός γύψος spica για 6 – 8 εβδομάδες.
Σε περιπτώσεις αποτυχίας της συντηρητικής αντιμετώπισης απαιτείται χειρουργική θεραπεία. Αυτή μπορεί να αφορά μόνο ανοιχτή ανάταξη του ισχίου (με μετεγχειρητικό γύψο για αρκετές εβδομάδες) ή και πρόσθετες επεμβάσεις όπως οστεοτομίες μηριαίου ή λεκάνης για τη διαμόρφωση λειτουργικής και ανατομικής άρθρωσης.
