Αξιολογούμε και ελέγχουμε τα πόδια για παραμορφώσεις και τυχόν συγγενείς παθήσεις.
Αξιολογούμε και ελέγχουμε τα πόδια για παραμορφώσεις και τυχόν συγγενείς παθήσεις. Η συνηθέστερη ηλικία ελέγχου είναι κατά τη γέννηση ή κατά τον προληπτικό νεογνικό υπέρηχο (4η – 6η εβδομάδα), όπου μπορεί να εντοπιστούν παθήσεις όπως η συγγενής ραιβοϊπποποδία ή ο συγγενής κάθετος αστράγαλος.
Η πρώτη αξιολόγηση βάδισης πραγματοποιείται στην ηλικία 2–3 ετών, όταν το παιδί έχει ήδη περπατήσει ελεύθερα για περίπου έναν χρόνο και έχει σταθεροποιήσει το πρότυπο βάδισης του.
Κατά την εξέταση αξιολογούνται:
βάδιση σε έσω ή έξω στροφή
βάδιση στις μύτες
πλατυποδία
άλλες ιδιαιτερότητες του τρόπου βάδισης
Ο έλεγχος επαναλαμβάνεται στην ηλικία 5–6 ετών (σχολική ηλικία), όπου αξιολογούμε την εξέλιξη της βάδισης τα τελευταία 3 χρόνια, με στόχο την έγκαιρη πρόληψη, τη συμβουλευτική και τη διάγνωση πιθανών παθήσεων.
Η παιδιατρική ορθοπαιδική αξιολογεί όχι μόνο την τρέχουσα κατάσταση αλλά και τη μελλοντική εξέλιξη μιας παθολογίας, καθώς ο παιδικός σκελετός βρίσκεται σε ανάπτυξη.
Αυτός είναι και ο λόγος που:
σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να χρειαστεί συντηρητική ή χειρουργική διόρθωση, ακόμη κι αν η παθολογία είναι ανώδυνη σήμερα
χωρίς έγκαιρη παρέμβαση, μια φαινομενικά ήπια ανωμαλία μπορεί στην ενηλικίωση να οδηγήσει σε επώδυνες ή μόνιμες παραμορφώσεις
Ο προληπτικός έλεγχος αποτελεί βασικό εργαλείο για τη σωστή ανάπτυξη και την αποφυγή μελλοντικών μυοσκελετικών προβλημάτων.