Ποια είναι τα αίτια
Η ακριβής αιτιολογία της νόσου είναι άγνωστη. Πιστεύεται ότι στη παθογένεια εμπλέκονται διαταραχές στην πήξη και θρομβόλυση (ανεπάρκεια πρωτεΐνης C ή S, μετάλλαξη Factor V Leiden), αρτηριακά ή φλεβικά έμφρακτα, καθώς και γενετική προδιάθεση.
Ποια είναι τα συμπτώματα της νόσου
Κατά την αρχική φάση εμφανίζεται πόνος στο ισχίο, στο μηρό ή και στο γόνατο. Ο πόνος εμφανίζεται στην όρθια στάση και στη βάδιση (χωλότητα), επιδεινώνεται με τη δραστηριότητα και υποχωρεί με την ανάπαυση. Στο 1/4 των ασθενών αρχικά υπάρχει μόνο ανώδυνη χωλότητα. Τα συμπτώματα μπορεί να διαρκούν εβδομάδες ή και μήνες.
Πώς γίνεται η διάγνωση της νόσου
Απαιτείται λεπτομερές ιστορικό και κλινική εξέταση. Συνήθως διαπιστώνεται περιορισμός της κινητικότητας του ισχίου, μυϊκή ατροφία, βάδιση Trendelenburg και ανισοσκελία. Ο ακτινολογικός έλεγχος είναι απαραίτητος τόσο για τη διάγνωση όσο και για την παρακολούθηση. Στα αρχικά στάδια οι ακτινογραφίες μπορεί να είναι φυσιολογικές, οπότε η διάγνωση τίθεται με μαγνητική τομογραφία.
Ποια είναι η φυσική εξέλιξη της νόσου
Η πορεία εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό από την ηλικία έναρξης.
-
Παιδιά κάτω των 6 ετών έχουν συνήθως πολύ καλή εξέλιξη.
-
Παιδιά 6–8 ετών βελτιώνονται με θεραπεία.
-
Παιδιά άνω των 8 ετών έχουν συχνά πιο σοβαρά ενοχλήματα, απώλεια της σφαιρικότητας της κεφαλής και αβέβαιη ανταπόκριση στη θεραπεία.
Αρχικά η μηριαία κεφαλή εμφανίζεται πυκνή στην ακτινογραφία. Ακολουθεί το στάδιο του κατακερματισμού, όπου η κεφαλή είναι μαλακή και παραμορφώνεται. Έπειτα, στο στάδιο επούλωσης σχηματίζεται νέο οστούν και τέλος η κεφαλή επουλώνεται με ή χωρίς παραμόρφωση.
Ποια είναι η θεραπεία της νόσου
Η αντιμετώπιση εξαρτάται από την ηλικία, τη βαρύτητα, τη χρονιότητα και το αν η νόσος είναι αμφοτερόπλευρη. Στόχος είναι η διατήρηση της σφαιρικότητας της μηριαίας κεφαλής και η σωστή επικέντρωσή της μέσα στην κοτύλη.
Η συντηρητική θεραπεία περιλαμβάνει:
-
αποφυγή αθλητικών δραστηριοτήτων
-
λήψη ΜΣΑΦ
-
φυσιοθεραπεία (υδροθεραπεία, κινησιοθεραπεία)
-
χρήση βακτηριών για αποφόρτιση
-
τακτική παρακολούθηση ανά 3–4 μήνες
Ανάλογα με το στάδιο μπορεί να τοποθετηθεί γύψος ή κηδεμόνας απαγωγής για 4–6 εβδομάδες.
Η χειρουργική θεραπεία εφαρμόζεται για αποκατάσταση της σωστής ευθυγράμμισης των οστών και για να διατηρηθεί η μηριαία κεφαλή μέσα στην κοτύλη μέχρι να ολοκληρωθεί η επούλωση. Κύριες ενδείξεις είναι:
-
αποτυχία συντηρητικής θεραπείας
-
ηλικία >8 ετών
-
καταστροφή >50% της μηριαίας κεφαλής
Η πιο συχνή χειρουργική επέμβαση είναι η οστεοτομία.
