Ραιβοϊπποποδία

Η ραιβοϊπποποδία είναι μία από τις πιο συχνές συγγενείς παραμορφώσεις των οστών και των αρθρώσεων του ποδιού στα νεογέννητα (1 στα 1000), όπου το πόδι είναι στραμμένο προς τα μέσα και κάτω.

Ποια τα αίτια της ραιβοϊπποποδίας

Η ακριβής αιτιολογία είναι άγνωστη. Πιθανολογείται ότι εμπλέκονται:

• γενετικοί παράγοντες

• περιβαλλοντικοί παράγοντες

• ενδομήτριοι μηχανισμοί

• οικογενειακό ιστορικό

Πώς γίνεται η διάγνωση της ραιβοϊπποποδίας

Η διάγνωση τίθεται υπερηχογραφικά γύρω στην 20η εβδομάδα της κύησης, κατά τη συνήθη παρακολούθηση της εγκύου από τον υπερηχολόγο – γυναικολόγο.
Κατά τη γέννηση, τα ποδαράκια του νεογέννητου βρίσκονται σε:

• έσω στροφή

• υπτιασμό

• βράχυνση λόγω ρικνών τενόντων της έσω πλευράς της γαστροκνημίας, της ποδοκνημικής και του άκρου ποδός

Η παραμόρφωση μπορεί να είναι:

• εύκαμπτη, λόγω ενδομήτριας θέσης, οπότε συνήθως αυτοδιορθώνεται

• δύσκαμπτη, οπότε πρόκειται για ιδιοπαθή ραιβοϊπποποδία, η οποία απαιτεί άμεση θεραπεία

Πώς αντιμετωπίζεται η ραιβοϊπποποδία

Η πλειοψηφία των περιπτώσεων αντιμετωπίζεται συντηρητικά με άμεση εφαρμογή ειδικών διορθωτικών γύψων από την πρώτη εβδομάδα ζωής για περίπου 6–12 εβδομάδες, σύμφωνα με τη μέθοδο Ponseti.

Μετά την ολοκλήρωση των γύψων:

• στο 90% των μωρών απαιτείται μια μικρή διαδερμική επέμβαση απελευθέρωσης του Αχίλλειου τένοντα

• ακολουθεί νέος γύψος για 3 εβδομάδες

• μετά την αφαίρεσή του, η παραμόρφωση έχει σχεδόν πλήρως διορθωθεί

Έπειτα, μέχρι την ηλικία των 4 ετών, χρησιμοποιούνται ειδικά παπουτσάκια για διατήρηση της διόρθωσης.
Η μέθοδος Ponseti έχει εξαιρετικά αποτελέσματα, με ποσοστά επιτυχίας 90–95%.

Υποτροπή

Ένα μικρό ποσοστό παιδιών με ιδιοπαθή ραιβοϊπποποδία μπορεί να παρουσιάσει υποτροπή, συνηθέστερα λόγω μη σωστής συμμόρφωσης στις οδηγίες χρήσης των ειδικών παπουτσιών συντήρησης.